Kittendagboek nestje 14                                                       
Terug

 

15 mei 2014 
Vandaag is het de laatste dag dat Nandor in zijn geboortehuis rondloopt. Ik heb zijn koffertje ingepakt, wat voer en natuurlijk zijn foto's en zijn stamboom, al is de naam niet helemaal goed. Het zal rustig zijn vanaf morgen in Balingshoek, Gelukkig weet ik dat hij heel goed terecht komt. Ik ben benieuwd hoe hij met zijn zusje Lily zal hebben nadat ze een beetje aan elkaar gewend zijn. Jan en Karin zullen Nandor wel een druktemaker vinden (en dat is hij ook, maar wat zal ik hem gaan missen.

 

9 mei 2014
Vandaag heeft Nandor zijn 2de inenting gehad. Judith heeft hem weer helemaal nagekeken en hij is helemaal gezond. Ik heb nog wel een tubetje Fucithalmic meegenomen voor zijn rode en af en toe vieze oogjes, maar ik weet dat het volgende week weer over is. Voor het geval het een beetje hardnekkig is, zal ik het restje zalf in elk geval meenemen voor Jan en Karin. Ik heb de stamboom voor Nandor van Felikat gekregen, maar natuurlijk hebben ze Olivier op de stamboom staan, terwijl ik nog zo heb benadrukt, dat het Oliver moet worden.  Ik stuur meteen een berichtje, zodat het nog op tijd in orde gemaakt kan worden.

1 mei 2014
Vandaag zaten Kari en Nandor (Olly) samen op het rieten mandje voor het raam. Wat een mooi gezicht, Meteen wat foto's gemaakt.

21 april 
2de Paasdag en Nandor heeft definitief nieuwe verzorgers gevonden. Hij gaat bij zijn halfzusje Lilly wonen. Lilly en Moos worden verzorgd door Jan en Karin uit Abcoude en ik weet zeker dat Nandor het daar ook heel fijn zal krijgen. Hij gaat trouwens Oliver (Ollie) heten, dus als ik eraan denk, zal ik hier alvast een beetje gaan oefenen.

  

18 april 
Vandaag was het een spannende dag voor Nandor (en voor mij). Het was tijd voor de eerste APK, enting en de chip. Ik had om 9.45 uur een afspraak bij de dierenarts en Alllard stond al te wachten toen ik netjes op tijd kwam. Nandor is helemaal nagekeken door Judith en natuurlijk was alles dik in orde. Het is dan ook een prachtig mannetje. Allard maakte zich nog zorgen of hij wel goed gesocialiseerd werd, omdat hij zonder broertjes en zusjes opgroeit, maar ik kon hem geruststellen, zowel zijn moeder als de tantes zijn hem de hele dag aan het afremmen, want het is een ongelofelijk ondeugend katertje. In zijn entingsboekje staat nu ook dat hij officieel een kater is (met ballen)  en dat hij geen navelbreukje heeft. Voor mij is Nandor alleen maar een feestje.

  

13 april 
Nandor hoort er al helemaal bij. Hij speelt de hele dag en lijkt nooit moe te worden. Nou ja, af en toe dan. Dan zoekt hij een plekje bovenin de krabpaal, zodat hij alles goed kan overzien en doet dan zijn dutjes. Nooit lang, want hij wil overal met zijn neus vooraan staan. Ook zijn tweede wormenkuurtje ging er trouwens met gemak in. Heerlijk als een kitten zo ongecompliceerd opgroeit.

  

6 april 
Afgelopen vrijdag zijn Rambo en ZIpper van twee grote Noorse Boskaters veranderd in twee griezelige Kremlins. Gelukkig weet ik dat hun vacht weer aangroeit, maar anders ....... Zipper geniet nu op de kattenkamer  van zijn blote velletje. Hoewel  het nu al best mooi weer is, durf ik hem nog niet in zijn buitenvilla onder te brengen. Rambo mag gecastreerd als hij is, tussen de meiden rondlopen. Nandor maakt het allemaal niet uit. Hij is dol op Rambo, met of zonder haar en ook zijn kennismaking met vader Zipper ging voortreffelijk.
Nandor is overigens een ontzettende deugniet. Hij doet niets liever dan alle poezen plagen en ook Rambo moet het regelmatig ontgelden. Hij is overigens dol op Rambo. Misschien denkt hij wel dat hij zijn vader is. Tenslotte is Rambo ook rood.
Gisteren lag het nieuwe Noorderlicht in de brievenbus. Hoewel er toch weer een paar kleine foutjes boven dreven, die we niet eerder hebben gezien, ben ik dik en dik tevreden.

  

2 april 
Nandor loopt door huis alsof hij er altijd al is geweest en nooit meer weg gaat. Allebei is het niet waar. Ik zal hem wel vreselijk missen als hij weggaat, maar hij is er zeker niet Altijd geweest :-).Het geeft wel aan dat het heel goed met hem gaat. Hij eet met de grote katten mee in de keuken, hij is voor niemand bang, ook niet als hij op zijn donder krijgt van Melrose of zo. Hij is zelfs dol op Rambo, terwijl hij in het begin ontzag had voor zo'n grote jongen. Rambo is overigens inmiddels gecastreerd en aankomende vrijdag wordt hij,  net als zijn grote vriend Zipper geschoren. Alle haren, incl.  de klitten worden verwijderd. Wat zullen ze daarna mooi worden.

  

25 maart
Nandor wordt met de dag leuker. Het is eigenlijk zo jammer dat er niet een heel stel van die leuke kleine pluizebolletjes zijn. Nandor komt lekker op schoot liggen of rent in de rondte. Hij is zoooo leuk. Hij wil helemaal meer niet in de bench. Gelukkig weet hij de kattenbakjes ook in de rest van de kamer te vinden. Ik was er een beetje bang voor, maar dat hoeft dus niet. Slim mannetje.

22 maart
Nandor heeft helemaal geen last van zijn wormenkuurtjes elke 2 weken. Gelukkig maar, want de Flubenol krijgt hij steeds 2 dagen achter elkaar. Hij is inmiddels bijna 6 weken oud en het gaat geweldig. Net als zijn volwassen soortgenoten, doet hij ongelofelijk stoer, maar als hij op schoot ligt is het nog een baby. Hij kan heel hard rennen en dat doet hij dan ook regelmatig. Hij is dol op balletjes en op  lampjes om achteraan te rennen en als het hem niet lukt, dan kijkt hij me aan met zijn lichtblauwe oogjes, dat ik helemaal smelt. Wat is het trouwens heerlijk dat hij zo ongecompliceerd opgroeit. Kari is niet alleen een hele goede moeder voor het mooie rode mannetje, ze zorgt er ook voor dat hij geen broertjes of zusjes mist, door heel veel en heel hardhandig) met hem te spelen.

18 maart
Deze week stond helemaal in het teken van de jongens. Bij Rambo moest ik al elke dag druppeltjes in zijn oogje doen, omdat hij problemen had met zijn hoornvlies, deze week worden zijn tandjes getrokken en wordt hij gecastreerd, Rambo mag dan lekker constant bij de meiden zijn, zonder dat ik bang hoef te zijn voor ongewenste nestjes. Alles gaat deze week een beetje moeilijker omdat ik zaterdag, met de Waalkade-bridge kroegentocht een doodsmak heb gemaakt en mijn linkerschouder heb gebroken. Gelukkig heeft Sabine Rambo naar de dierenarts gebracht en hoefde ik hem alleen maar op te halen. Toen kon ik gelijk kater Joep meenemen, want die liep sinds een dag heel mank. Hij had last van een abses aan zijn rechter voorpootje. Bij Alllard en Judith werd alles verholpen en was ik op tijd thuis om Nandor zijn eerste wormenkuurtje te geven. Omdat ik pasta bij die kleine bekjes veel gemakkelijker vind dat tabletjes, heb ik in  de weer geweest met Flubenol. Nadeel hiervan is, dat het steeds 2 dagen achtereen moet worden toegediend.

12 maart.
De kleine Nandor is zo klein niet meer. Of het nu komt omdat het een mini-katertje is of omdat hij het rijk alleen heeft, hij groeit maar door. Het is eigenlijk maar goed dat er maar één kitten is, want ik ben op dit moment heel druk met het komende Noorderlicht, het magazine van de Noorman. Niet dat dit Nandor veel uitmaakt, die groeit toch wel. Ik kan hem overigens niet in de bench houden. Samen met zijn moeder breekt hij alles af, zodra ik de deurtjes dicht heb. Ongewild loopt hij dus het grootste deel van de dag los rond en dat terwijl hij nog nauwelijks vlees en broekjes eet en dus de kattenbak al gebruikt. Enfin, dat komt ook wel weer goed.

  

6 maart
Afgelopen week kwam er een grote delegatie bezoek voor de kleine Nandor. Nicht Elly verzorgt tegenwoordig samen met echtgenoot Annepiet voor Kili/Katrijn, een dochter van Kari uit haar 1ste nestje. Haar dochter Marrit kwam met haar twee dochters ook mee en dat was reuze leuk. Zij hebben zelf ook een rood kitten, maar Pip is inmiddels al een paar maanden oud, dus Nandor was daarmee vergeleken heel klein. Zowel Amber als Fleur hadden de neiging om Nandor stiekem mee te nemen, maar Kari (en ik) hielden het goed in de gaten.

Nandor is nog en paar dagen verwijderd van zijn derde levensweek en hij gaat als een speer. Vanavond was hij 562 gram en da's niet mis.
Omdat hij zo groot is, probeer is steeds of hij zelf al wil eten. Dat is natuurlijk niet zo, maar het is net of hij daar al aan toe is. Hij klimt zelf in en uit het kistje.Ik heb een klein kattenbakje in de bench gezet (met houtkorrels) maar dat wordt natuurlijk ook nog niet gebruikt. Kari kan zelf in en uit de bench en ze zorgt heel goed voor haar zoon en dat is hem wel aan te zien.

  

2 maart
Het zal niet lang meer duren of Nandor klimt uit het houten wijnkistje dat ik altijd voor kittens gebruik. Vorige week had ik al een keer geprobeerd om het kistje weg te halen en een warmhoud kussentje op de vloer van de kittenkooi neer te leggen, maar daar was Kari het volstrekt mee oneens. Ze ging onmiddellijk met Nandor op zoek naar een beter plekje, dus ik heb het maar snel weer teruggelegd. Gisteravond heb ik een speelgoed muis in het kistje gelegd, maar die werd steeds onmiddellijk door één van de tantes ingepikt. Er ligt hier namelijk helemaal geen kattenspeelgoed en dus die waren blij dat er eindelijk een speelgoedmuis was.

27 februari
Als alles goed gaat, is er niet zoveel te melden. Nandor groeit nog steeds gestaag verder. Het is niet te hopen dat dit op deze manier verder gaat tot hij 13 weken oud is, want dan lijkt hij meer op een pony dan op een Noorse Boskat, maar dat zien we straks wel weer.

23 februari
Nog steeds blijft de groei erin zitten. Vanmorgen woog hij 364 gram. Hij begint nu een beetje om zich heen te kijken en ik denk dat hij binnenkort niet meer genoeg heeft aan een speelgoedmuis als gezelschap in het kistje (als zijn moeder een blokje om is). Dat betekent dat ik de kittenkooi moet veranderen, zodat hij kan rondlopen. Ik vermoed dat Kari het hier nog niet mee eens is, want ze vond het ook niet goed toen ik in het begin Nandor op een wamtekussentje wilde leggen (zonder kistje). Enfin, de Olympische Winterspelen zijn na vandaag weer voorbij, dus dan krijgt Nandor weer alle aandacht.

  

22 februari
Nog een weekje, dan begint Nandor zelf te eten. Nu is hij nog afhankelijk van zijn moeder en Kari heeft niet zoveel rust in haar kont. Misschien vind ze 1 kitten ook niet zo de moeite, want ze is het liefst aan het rondwandelen. Gisteren was ik bij Gerrit en Marga, waar de moeder van Kari haar 4 kittens vertroeteld. Het is zo leuk om te zien hoe de 2 rode kittens op Nandor lijken en één van de poesjes op Kari. Nandor weegt nu 342 gram. Hij is daarmee natuurllijk nog wel wat kleiner als de kittens in Friesland, maar hij is ook 2 weken jonger, dus dat mag ook best. Maar klein is hij natuurlijk helemaal niet. Dit is ook geen wonder\, want hij heeft zijn moeder helemaal voor zichzelf en daarmee ook de hele melkbar is die is heel erg de moeite waard.

19 februari
De kleine Nandor blijft maar groeien. Vandaag woog hij al 308 gram. Ik moet inmiddels wel de kittenkooi laten repareren, want Kari heeft inmiddels wat spijltjes kapot gemaakt, omdat ze zo graag los wil lopen. Binnenkort mag ze dat ook wel, maar nu moet ze toch echt even bij haar zoon blijven. Trouwens: Melrose is dol op het kittenvoer dat ik voor Kari in de bench heb gezet en ik wil echt niet dat Melrose dat allemaal opeet, Zelf denkt ze daar iets anders over, ze zit de hele dag op de kooi: klaar om erop aan te vallen.

     

17 februari
De hele dag werken en dan thuiskomen bij een kitten dat met open oogjes in het rond lijkt te kijken. Heerlijk. Natuurlijk kijkt Nandor niet echt rond. Nu moeten zijn oortjes nog een beetje omhoog en dan wordt hij een echt Noors boskatertje. Zojuist was hij 257 gram en dan is echt niet gek voor een mannetje van net 7 dagen oud.

15 februari
Vandaag was de jaarlijkse kittenmiddag van de Noorman. Ik was dus al vroeg de deur uit, omdat ik nog wat boodschappen moest doen en op tijd in Eerbeek moest zijn om het zaaltje in gereedheid te brengen voor de Algemene Leden Vergadering en de kittenkeuring. Mijn dierenarts Allard Hendriks zou de veterinaire controle doen waarbij ik zou helpen, dus ik had een drukke dag voor de boeg. Dat betekent dus ook dat ik Kari en haar zoon de hele dag alleen moest laten. Omdat het kleine mannetje vanmorgen niet zoveel gegroeid was, vond ik dat een beetje vervelend, maar gelukkig was hij vanmiddag weer 15 gram zwaarder dan toen ik vanmorgen de deur uitging. Hij groeit als kool, zijn navelstreng lag gisteren al in het kistje en hij schuifelt al lekker in de rondte. Hij is mooi donkerrood met een gemarmerd vachtpatroon. Ik vind hem prachtig.

  

13 februari
De kleine Nandor gaat als een speer. Hij groeit ongeveer 20 gram per dag en da's niet misselijk. Hij heeft het rijk natuurlijk ook helemaal alleen en met de grote borsten en goed werkende melkfabriek van Kari kan het ook niet anders. Kari wil overigens wel steeds ontsnappen uit de bench. Eruit lukt haar steeds wel, maar terug naar binnen blijkt toch een stuk lastiger. Het kleintje heeft er overigens niet veel last van. Hij drinkt gewoon een tijdje later.

        

10 februari
Ik kon het niet laten om toch nog te proberen om een paar foto's van het kitten te maken. Sabine mocht uit mijn lijstje de naam kiezen en het wordt: Nandor. Dit betekent in het Elfs: zij die terugkeren en deze naam bekt lekker voor zo'n mooi mannetje.

10 februari
Rond middernacht verscheen er eindelijk een kitten. Ik hoefde Kari alleen maar even te helpen met het vlies rond het hoofdje, maar zonder mij had ze het ook allemaal wel goed gedaan. Een rood-wit kitten werd geboren en dat kon alleen maar een katertje zijn. Ondertussen kreeg ik een sms-berichtje van Judith, maar ik kon nog niet op alle vragen antwoord geven. Uiteindelijk was het ventje helemaal droog en kon ik hem wegen (106 gram). Toen begon het wachten op kitten 2. Maar ja, zonder weeën komt er natuurlijk niets.

        

's Morgens (nee niet naar bed natuurlijk) heb ik met Judith afgesproken om een injectie met oxytocine, zodat er opnieuw weeën zouden komen voor kitten 2. Ik kreeg ook nog een spuit mee en daarna begonnen de weeën en kwam kitten 2 tevoorschijn. Helaas was het kitten dood, maar het was een donker kitten. Ik was heel teleurgesteld, want nu moest het rode mannetje alleen opgroeien en wat moet Kari nou met al die melk? Enfin, de bevalling was achter de rug.

9 februari
Ik ben al een paar dagen vrij omdat de kittens vanaf woensdag geboren kunnen worden. Eerder kon ook nog, maar dat was niet erg waarschijnlijk. In al die nestjes werden de kittens altijd op dag 66 geboren geteld vanaf de eerste dag dat ik vader en moeder samen zijn. Enfin, vrijdag 7 februari was ik voor de zekerheid al even naar de dierenarts, omdat ik zo vlak voor het weekend het zekere voor het onzekere wil nemen. Zoals ik al dacht wilde Judith, de dierenarts in elk geval wachten tot dag 70 voordat ze gaat ingrijpen, (dus maandag), maar in noodgevallen mocht ik haar zondag bellen.
Ik heb in elk geval weer nieuwe homeopathische druppeltjes (Caulopyllum 30k) meegekregen om De bevalling op te wekken, maar daar wilde ik pas zaterdag mee beginnen. Zaterdag gebeurde er in elk geval helemaal niets, ook niet nadat ik om 16.00 uur met de pipetjes Caulopyllum was begonnen. Dus op zondag: AKTIE.

Zondagmorgen begon ik met een sms'je naar dierenarts Judith en we spraken af om een foto te maken. Om half 12 was ik met Kari bij de praktijk. Op de foto konden we 2 kittens zien, maar van 1 kitten kon Judith het hartje horen. Een voorteken?????
Enfin met de afspraak de frequentie Caulopyllum  te verhogen en om maandag de beide kittens met een keizersnee te halen als ze dan nog niet spontaan waren gekomen ging ik naar huis,.

In de loop van de avond  begon er iets te gebeuren. Kari kreeg af en toe een wee, verloor wat bloed en was niet bij mij weg te slaan. Zelfs als ik even naar de keuken liep, ging ze mee. Maar tussendoor lag Kari er nog lekker relaxt bij.

  

5 februari
Kari is niet bepaald dik, maar de kittens kunnen nu wel komen. Ik ben zoooo benieuwd. Niet alleen naar de kleur, maar ook naar het aantal. De eerste keer was Kari ook zo klein en toen zaten er maar liefst 5 kittens in haar buik. Vorig jaar was Kari heel dik en toen waren er maar 2. Ik weet het binnenkort. Ik hoop alleen heel oprecht dat de kittens deze keer normaal geboren worden en niet met een keizersnee.

11 januari 2014
Kari is onmiskenbaar zwanger. Ik kan het overigens alleen aan haar tepeltjes zien, want ik kan haar niet bepaald dik noemen.

6 december
Kari is Zipper nu al zat. Omdat ze niets anders deed dan miauwen, heb ik Zipper weer naar Rambo gebracht en loopt Kari weer door huis. De krolsheid lijkt over, dus het afwachten kan beginnen.

3 december 2013
Kari is altijd heel luidruchtig krols. Meestal ben ik niet van onder de indruk en wacht ik lijdzaam tot het weer over is, maar deze keer heb ik snel de kattenkamer in orde gemaakt, zodat Kari en Zipper wat privacy hebben. Het is natuurlijk afwachten of dit tot een zwangerschap leidt.