Terug

7 mei 2021
Het is stil in huize Balingshoek.

6 mei 2021
Het proesten en de waterige oogjes van Silme zijn zo goed als over en de verhuizing gaat door. Ik heb hun koffertjes al ingepakt en de kittens zijn er helemaal klaar voor. Ik heb de kittens vandaag voor de laatste keer gewogen en ook voor de laatste keer het laatste nieuws van de kittens op de website gezet. Morgen gaan ze beginnen aan de rest van hun leven. Dit wordt natuurlijk weer een hele stressvolle dag voor de kleintjes. Weg uit hun vertrouwde omgeving, geen moeder, broertjes en zusjes meer in de buurt, allemaal vreemden luchtjes, kortom vreselijk en ze snappen er niets van. Aan de andere kant, weet ik dat zoiets altijd maar één of twee dagen duurt en dan zijn ze alweer helemaal gewend. Ik ga morgenochtend eerst Stapper naar Richard brengen, daarna laat ik Silme en Silima achter bij Son in Harlingen om tenslotte Sindar af te leveren bij Rowena en Mark in Drachten. Omdat het een hele lange autorit wordt, vooral voor Sindar, heb ik besloten om morgen een bench op de achterbank te zetten, zodat er ook een bakje water en een kattenbakje beschikbaar is voor de kittens Ik weet vanuit de verschillende berichtjes dat iedereen uitkijkt naar de komst van hun nieuwe huisgenoot en dat is altijd heel fijn. Al is dit voor de 18de keer dat er kittens gaan verhuizen uit Balingshoek, het went nooit en ik zal ze verschrikkelijk gaan missen.

     

4 mei 2021
Het zijn 4 kanjers. De dierenarts heeft de kittens gisteren gecheckt en goedbevonden. Silme krijgt nog een paar dagen wat oogdruppeltjes en alle kittens hebben hun 2de inenting gehad. Ze gaven geen krimp, maar dat had ik ook niet verwacht. Daarna kon het 4tal thuis weer de beest uithangen, want dat kunnen ze goed.

2 mei 2021
Wat gaat de tijd toch snel. Vandaag zijn de kittens alweer 12 weken oud. Vandaag hun laatste wormenkuurtje in Balingshoek en morgen naar de dierenarts voor de 2de enting. Ik zal Judith morgen vragen om even goed naar Silme te kijken. Ze is een beetje verkouden. Ze heeft er geen last van, want ze speelt en eet net zo fanatiek als anders, maar ze is wat aan het proesten en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Tenslotte gaan ze vrijdag verhuizen en dan moet alles tiptop in orde zijn.

     

28 april 2021
Het was gisteren een beetje vervelende Koningsdag. Normaal gesproken ga ik altijd een dagje op het station van Arnhem werken omdat het dan onwijs druk is, maar dat was dit jaar niet nodig. Er zit bijna geen mens in de trein tegenwoordig, dus ook niet op Koningsdag. Wat de dag ook niet zo leuk maakte, was dat ik Ruby van Balingshoek naar Blerick heb gebracht. Petra zorgt al voor Moira, Toivi en Liv van Balingshoek en was helemaal verliefd op broer Ruby uit nestje 17. Ik heb de avond ervoor eerst nog een mooie foto van Ruby gemaakt (die Noak gaat heten) samen met de kleine Sindar. Ik ga hem toch wel erg missen denk ik. Gelukkig woont broer Sjakie nog wel in Balingshoek. Met de kittens gaat het onveranderlijk goed. De tijd is nu wel aangebroken van alles de laatste keer. Vanmorgen heb ik voor de laatste keer kittenbrokjes van Hill's besteld bij Zooplus. Die vinden ze namelijk onwijs lekker en ik moet natuurlijk wel zorgen dat ze nog een weekje doorgroeien. Stapper woog zojuist trouwens al over de 1800 gram (alle kittens zijn gegroeid ten opzichte van zondag), dus dat gaat prima. Maandagmiddag krijgen de kittens hun 2de enting en dan wordt het alweer bijna tijd om hun koffertjes in te pakken. Ik moet er nog even niet aan denken. Silke zo te zien ook niet. De melkbar staat nog steeds wagenwijd open.

     

25 april 2021
Op deze 11de verweekdag van de kittens moesten ze natuurlijk weer even op de weegschaal. Tot mijn schrik zag ik dat Silme iets was afgevallen t.o.v. vorige week. Heel raar want ze eet het meeste van allemaal. Misschien is de weegschaal stuk. Ik zal het straks nog eens nawegen. Het is voor de kittens gelukkig een wormenpastaloze zondag. Misschien volgende week nog een keertje, dan staan ze al weer één dag voor hun 2de enting en moet ik alweer aan het idee wennen dat ze gaan verhuizen (snik, snik). Gelukkig weet ik zeker dat ze het allemaal fijn gaan krijgen, dus daar troost ik me maar mee. Dinsdag gaat Ruby verhuizen naar Petra in Blerick en het is fijn te zien dat hij ook nog even lekker speelt met de kleintjes. Omdat de kleintjes niet meer zo heel klein zijn, laat ik het maar begaan. Ruby en Sjakie doen natuurlijk een beetje te wild, maar de kittens kunnen inmiddels wel tegen een stootje.

              

23 april 2021
Ruby, de rode kater uit het vorige nestje, gaat bij zijn broer (Toivi) en zus (Liv) wonen. Ruby en Sjakie wonen hier nog steeds door de afschuwelijke ringwormbesmetting van 3 jaar geleden. Het is zo fijn dat het huidige nestje zonder dit soort problemen opgroeit. Het is nu zoveel leuker. De kittens zijn een groot deel van de dag met elkaar aan het spelen. Ik ben blij dat in hun nieuwe huis ook al katten wonen. Stapper en Sindar kunnen dan lekker blijven spelen. Dat is zo leuk om naar te kijken. Ik kan de TV daardoor net zo goed de deur uitdoen. De kittens zijn trouwens dol op de zakjes kattenvoer van Gourmet. Ik koop deze altijd bij de DM drogist in Duitsland. Daar kost zo'n pakje met 4 zakjes € 1,55 terwijl ik daar bij AH € 2,60 voor moet betalen. Al het kattenvoer is in Duitsland trouwens veel goedkoper, maar tegenwoordig moet je een negatieve Coronatest bij je hebben om de grens over te gaan. Zo'n sneltest kost ongeveer 10 euro. dus dan moet ik wel heel veel kattenvoer kopen om het de moeite waard te maken. Ik hoop maar dat het snel allemaal weer over gaat. Ik koop trouwens dozen kattengrit bij de Aldi in Emmerich. Perfect spul en slechts €2,75 voor 6 liter. 

        

21 april 2021
Ik ben vrij vandaag i.v.m. enkele privé afspraken en heb dus lekker de tijd om weer een wat in dit logboekje te schrijven. Op 3 mei as. heb ik afgesproken bij de dierenarts om de kittens voor de 2de keer in te laten enten. Als ze daar niet beroerd van worden en dat denk ik niet, want dat is nog nooit gebeurd, dan gaan de kittens op 7 mei verhuizen. Ik moet er nog even niet aan denken, want ik geniet nog zo van dit nestje, maar dan zijn ze alweer 13 weken en dan wordt het tijd voor hun definitieve mandje. Vanmorgen lukte het Silima om door het raam naar de buitenren te gaan en prompt door het gaas de achtertuin in te schieten. Ik was erop bedacht, dus ik had haar snel weer te pakken, maar naar buiten kunnen ze dus nog niet. Ze moeten nog iets groter worden, zodat ze niet meer door het gaas passen. Ik denk dat Stapper daar al niet meer doorkan, want die is duidelijk al wat groter. Ik denk dat Silme de grootste knuffelkont wordt, dat wordt dus genieten voor Son. Dat heeft ze beslist van haar moeder, want die heeft het knuffelen zo ongeveer uitgevonden. Uiteindelijk weet je dat natuurlijk pas als ze volwassen zijn, want nu zijn het natuurlijk nog peutertjes. Ze zijn trouwens allemaal heel vriendelijk, maar dat hoort natuurlijk ook bij de Noorse boskat. Ik heb de foto van de drie poesjes in de krabpaal van 16 april naar mijn oom Jan gestuurd. Hij gaat proberen om er een schilderij van te maken. Dat zal hem vast wel lukken want hij heeft al een paar keer eerder prachtige schilderijen van een foto gemaakt. In mijn woonkamer hangt Arwen in olieverf en Silke met haar halfzusje Luna (die er niet meer is) in pastel krijt. Ik hoop dat dit een schilderij in acryl wordt, maar dat is nog even afwachten. Hier moeten we het met foto's doen.

        

 

18 april 2021
Vandaag zijn de kittens 10 weken oud en er staat weer een weegbeurt en een wormenkuurtje op het programma. De kittens gaan werkelijk als een speer. Ze eten als bootwerkers, rennen als olifanten en ik geniet mateloos. Gistermorgen hebben Rowena en Mark kitten Sindar nog een bezoekje gebracht en die zijn net zo enthousiast als ik. Gisterenmiddag ben ik even bij de Action geweest. Winkelen ging op afspraak, maar ik heb weer een leuk kittenspeeltje gescoord. Ik heb alle nieuwe kitteneigenaren gevraagd of het uitkomt als ik op 7 mei de kittens kom brengen en dat lijkt te lukken. Nu nog een afspraak bij de dierenarts voor de 2de enting. ergens op de eerste dagen van mei en dan hopen dat geen van de kittens daar last van krijgt. Ik vermoed van niet, want bij de 1ste enting heb ik ook niets gemerkt. Het zijn echte bikkels. Stapper is ondertussen boven de 1600 gram en Sindar volgt op blokafstand. De beide torties zijn respectievelijk 1250 en 1260 gram, dus die doen het ook geweldig. Silme heeft haar zusje bijna ingehaald. Silima lijkt met haar lange vacht de grootste van het nest, maar dat is ze dus helemaal niet. Het is in elk geval weer een heerlijk stel. Vooral als Max Verstappen de GP van Italië wint.

        

16 april 2021
Er gebeurt niet veel bijzonders in Balingshoek. De kittens lopen inmiddels permanent tussen de andere ooms en tantes. Eten enkele keren per dag hun zakjes of blikjes kittenvlees en proberen zo vaak mogelijk de brokjes van de ooms en tantes te eten. Kittenbrokjes zijn ze niet zo dol op, als moet ik die ook regelmatig bijvullen, maar dat kan ook komen omdat Silke ze wel lekker vindt. De kittenbrokjes staan in een afgesloten box met een ingang waar alleen kittens (en Silke) doorheen kunnen. Daarmee voorkom ik dat Kari er ook bij kan. Afgelopen week was trouwens de bloedsuiker van Kari weer torenhoog (24). Ze voelde zich blijkbaar goed ziek daarvan, want ze heeft een hele dag niet gegeten. Judith adviseerde mij om een nieuw flesje insuline te gebruiken en dat hielp. Ik heb later onderzocht hoe dat zit met de insuline en op het flesje staat: Na opening 4 weken houdbaar. Er zit 3 ml. in zo Insulineflesje en het was nog lang niet leeg, maar al wel in gebruik vanaf januari. Ik heb het dus snel weggegooid. Ik zal de apotheek vragen of er ook kleinere verpakkingen zijn van deze humane insuline, want dit is wel heel zonde om zoveel weg te gooien. Dit was eigenlijk het enige spannende deze week. De kittens doen het in elk gaval heel goed. Ze hebben helemaal geen last gehad van de 1ste enting en van het plaatsen van de chip en het is weer gelukt om ze mooi op de foto te krijgen. Zo zen ze er nu uit:

     

Ik heb dit nog niet opgeschreven of de stambomen vallen door de brievenbus. Joepie, dat ziet er allemaal mooi uit.

11 april 2021
Het is vandaag een hele gewone zondag. Er staat voor de kittens niets anders op het programma dan de wekelijkse weegbeurt. Stapper is inmiddels al 1440 gram en dat is best veel voor een kitten van 9 weken oud. Ik had hem Bulletje moeten noemen. Onverwacht kregen de kittens bezoek van Gerrit en Marga van Cattery Fulco uit Friesland. Silima vond het een beetje griezelig en vloog weg toen ze een grote hand naar zich zag toekomen. Gelukkig trok ze later wel weer een beetje bij. Kari is dan toch een stuk minder eng. De kittens hebben in elk geval weer gewoon gegeten, al blijft moedermelk toch nog steeds het allerlekkerst.

  

9 april 2021
Vandaag is het de dag van de eerste enting en de chip. Ik heb vanmorgen om 8.45 uur alle kittens in een grote transportkoffer gezet. Dat was nog wel even spannend want ik kon Silima nergens vinden. Na 10 minuten zoeken keek ik onder de tafel en ja hoor, daar was ze. Nu kon ik met alle kittens naar de dierenarts. Judith heeft ze allemaal gecheckt. De gebitjes waren goed, de hartjes klopten allemaal zonder ruisje, kortom, alles was perfect in orde. Daarna begon het geprik. Eerst allemaal zo'n nare chip en vervolgens de eerste enting tegen kattenziekte en niesziekte. Ze gaven geen kik, wat een stoere kittens. Daarna begon de administratie. Omdat ik voor de kittens van Balingshoek een Europees paspoort wil, moet er heel veel worden ingevuld. Ik had de gegevens van de kittens al eerder naar de dierenarts gestuurd, dus dat was al ingevuld, maar nu moest het chipnummer en het stickertje van de enting in het boekje en natuurlijk het resultaat van de APK keuring. Na een half uurtje was het allemaal klaar. Nu ga ik nog even de chipnummers doorgeven aan Felikat, dan kunnen ze dit ook op de stamboom opnemen. Natuurlijk was er ook weer een forse rekening, maar daar was ik wel op voorbereid. Als ik over ruim 3 weken voor de tweede enting naar de dierenarts ga, zal de rekening een stuk minder zijn. Gelukkig  is één chip voldoende. Zo ging het er in elk geval aan toe:

                    

7 april 2021
Er is eigenlijk weinig nieuws, behalve dat ik weer wat leuke foto's heb gemaakt, die ik graag wil delen met iedereen. De dag van de eerste enting komt steeds dichterbij. Ik realiseer me eigenlijk nu pas, dat de enting eigenlijk een paar dagen te vroeg is gepland. Dit hoort normaliter in de week dat de kittens 9 weken oud zijn en dat worden ze komende zondag pas. Ik moet vrijdagmorgen om 9.15 uur bij de dierenarts zijn dus ze zijn nu nog maar 8 weken oud. Enfin, die 3 dagen zullen wel niet zoveel verschil maken. Alle kittens eten nu verschillende zakjes kittenvlees. Silima eet het ook, hoewel ze liever brokjes eet. Nou, ze krijgen het allebei. Het is trouwens opvallend dat Sindar steeds met Stapper aan het spelen is en Silme steeds met Silima. Vooral dat laatste is erg leuk, omdat de 2 zusjes bij elkaar blijven. Son kan straks haar lol op. Vooral Silme is een avonturierster, dus dat belooft nog wat.

           

4 april 2021
Het is 1ste Paasdag en de kittens zijn vandaag 8 weken. Dat betekent dat ze vandaag hun 3de wormenkuurtje hebben gekregen. Omdat ze inmiddels wat zwaarder zijn, is het wat makkelijker uitrekenen. 0.5 ml Vitaminthe per kilo lichaamsgewicht en ze zijn allemaal rond een kilo (Stapper zelfs al 1200 gram). Omdat ik een grote tube wormenpasta heb gekocht, moet ik wel een klein doseerspuitje gebruiken, maar het is lang niet meer zo moeilijk als bij de eerste keer. De kleintjes hebben de stokjes van de Aldi uit Duitsland ontdekt en vooral de vissmaakjes zijn in trek. Ze smullen er volop van. Wel kleine stukjes natuurlijk want anders valt het op de grond en dan zijn de andere katten er als de kippen bij (Vooral Kari, die ze helaas niet mag hebben). Helaas sluit Duitsland na de Pasen zijn grenzen voor Nederlanders, die geen recente Coronatest bij zich hebben, dus de katten zullen het moeten doen met de stokjes die ik in huis heb en dat is niet allemaal met vis. Gisteren heb ik alle gegevens van de kittens naar de dierenarts gestuurd, zodat ze daar het Europese Paspoort alvast kunnen invullen als ik vrijdag voor de 1ste enting en voor de chip kom. Er moet namelijk heel veel per kitten in zo'n boekje worden gezet en dat moet vervolgens worden gelamineerd, om te voorkomen dat er fraude mee kan worden gepleegd. De dierenartsen zijn niet zo dol meer op deze paspoorten, maar ja, ik wil er wel een.

         

1 april 2021
Vandaag heb ik de stamboomaanvraag ingediend. Felikat heeft het er voor catteries niet gemakkelijker op gemaakt, dus ik heb de mevrouw voor de Noorse boskatten nog even apart gevraagd of ze wil kijken of ik het goed gedaan heb met de aanvraag. Ik ben wel anderhalf uur bezig geweest, terwijl dit vroeger een klusje was van 10 minuten. Vrijdagmorgen om 9.15 uur heb ik een afspraak met Judith, de dierenarts en dan krijgen de kittens hun 1ste enting, worden ze gechipt en helemaal nagekeken. Dan zijn de kittens alweer 9 weken oud. Het gaat zo vreselijk snel. Ze gaan dan een maandje later alweer verhuizen. Ik moet er nog even niet aan denken. Gisteren is Petra op kraamvisite geweest. Petra zorgt o.a. voor 2 katten uit het vorige nestje van Silke en Ollie (Robbie en Rian). Het is maar goed dat deze kittens al hun nieuwe blikopeners hebben gevonden, anders had ze het rode katertje vast meegenomen.

              

28 maart 2021
Vandaag zijn de kittens 7 weken oud en het is een wormenkuurvrije zondag. Stapper heeft een groeispurt ingezet, zoals een echte kater betaamd. Geen wonder trouwens, want hij is dol op eten. Ik zie hem elke keer in de kittenbox sluipen waar de brokjes staan. Gelukkig kan Kari daar niet in, want die lust er ook wel pap van (overal van trouwens) maar dat is funest voor haar glucose spiegel. Het is hollen of stilstaan bij de kleintjes. Of ze breken de boel af of ze liggen volstrekt uitgeput voor pampus en dat kan allemaal van het ene moment op het andere. Ze klimmen nu allemaal zelf de krabpalen in, tot aan het hoogste hangmatje. Ze hebben duidelijk geen last van hoogtevrees. Soms valt er nog wel eens eentje naar beneden, maar daar trekken ze zich niets van aan. Ik ga een afspraak maken voor de eerste inenting en de chip en ga ik een begin maken van het aanvragen van de stambomen. Felikat heeft het allemaal geautomatiseerd maar het is er niet bepaald gemakkelijker op geworden. Enfin, ik ga het meemaken.

     

26 maart 2021
Het is de hoogste tijd voor een update. Na de schrik van het ziekenhuis bijna een week geleden is er eigenlijk niet zoveel gebeurd. Omdat Sindar maandag toch nog een beetje aan het proesten was, ben ik voor de zekerheid toch nog maar even met haar lang de dierenarts gegaan. Mogelijk heeft ze onderweg naar het ziekenhuis of gedurende de opname een lichte infectie van de luchtwegen opgelopen. Met wat Metacam en een antibioticumkuurtje ging ik weer naar huis en Sindar gaat weer als een speer. Ze is niet meer de grootste van het stel, maar dat haalt ze de komende weken wel weer in  Ze spelen continue, klimmen in de krabpalen, rennen door het kattenluikje en klinken als een kudde olifanten. Kortom het gaat heel goed. Omdat het 4-tal het vlees liet staan, maar wel graag pap oplebbert, ben ik vandaag overgegaan tot het met een spuitje geven van een mengsel vlees en Convalescence (ja, ik heb nog 1 zakje). Nou dat spuitje was al snel niet meer nodig want dat smaakte naar meer. Gelukkig maar, want ik heb allerlei soorten kittenvoer klaar staan en het zou zonde zijn als ze dat niet zouden opeten.

              

21 maart 2021
Het is net of Sindar helemaal niet ziek is geweest. Ze rent weer als een dolle door de kamer. Vandaag zijn de kittens trouwens 6 weken oud en dat betekent: Joepie, wormenkuurtje. Ze vinden het trouwens helemaal niet zo erg, die vieze pasta in hun bekkies. Dat heb ik wel anders meegemaakt. Het kattenluikje van de woonkamer naar de gang is trouwens ook niet meer veilig. Het gaat open met een magneetje, dus ze nemen een aanloopje en floeps, weg zijn ze. Gistermorgen is Richard nog een keertje komen kijken bij Stapper, het rode katertje. Stapper is op dit moment met stip de zwaarste van het viertal. Ik ben benieuwd wat dat wordt als hij helemaal uitgegroeid is.

20 maart 2021
Silme heeft gelukkig wel door hoe een hangmat werkt. Kater Sjakie gaat er altijd onder liggen. Zouden vrouwen dan toch wat slimmer zijn? Inmiddels is de stofzuigertraining in volle gang en begint zelfs al zijn vruchten af te werpen. Geen van de kittens is meer bang voor het geluid van de stofzuiger. Stapper wil zelf met de stofzuigermond spelen. Dat lijkt mij dan weer niet zo'n goed idee, maar ze zullen er in de toekomst tenminste niet bang voor zijn.

Gisterenavond kreeg ik de schrik van mijn hart. Om 19.00 uur kwam mijn zusje op kraamvisite en toen dartelen alle kittens vrolijk rond, maar om 22.00 uur was plotseling Sindar doodziek. Ze kwijlde vreselijk, kon bijna niet meer op haar pootjes staan en was volkomen apathisch. Ik heb onmiddellijk het noodnummer van de dierenarts gebeld en die zei: Ik heb  over 10 minuten einde dienst en ik zit in Vorden (Hoofdvestiging van de Graafschap Dierenartsen). Je kunt beter naar het dierenziekenhuis in Arnhem gaan. Deze wist ik wel te vinden, want dat is hier vlakbij. Onmiddellijk Sindar in een transportmandje gedaan en als een speer naar deze kliniek. Daar kreeg ik op mijn kop, omdat ze niet wisten dat ik kwam, maar ze hebben Sindar wel onmiddellijk onderzocht. Niets te vinden natuurlijk. De temperatuur was goed, suikergehalte was goed, ze reageerde goed op reflexen en haar buikje voelde goed. De dierenarts zag wel dat ze heel ziek was en ze hebben haar dus opgenomen. Ik ging zonder Sindar weer naar huis. Gelukkig belde de dierenarts vanmorgen om 8 uur al dat ze weer was opgeknapt. Ze hadden niets kunnen vinden, maar een injectie tegen de misselijkheid gegeven en een infuus met vocht. Ik heb haar onmiddellijk weer opgehaald. Wat was ik opgelucht.

                 

16 maart 2021
Omdat ik steeds bleef twijfelen wat nou precies de kleur van Silme was, heb ik een goede kennis (Petry) gevraagd of zij ook eens wilde kijken. Petry is zondagmiddag langs gekomen en ja hoor, zoals ik al dacht toch zilver en geen wit. Ik weet niet of Son dat leuk vindt, maar ik in elk geval wel. Gisteravond heb ik de kittens samen met Silke in de bench opgesloten, want los door de kamer lopen zonder toezicht, dat lijkt me nog niet zo'n goed plan. Vandaag ben ik de dag begonnen met insuline voor Kari en een bakje pap voor de kleintjes. Heerlijk vinden ze het en als er iets overblijft, dan ontfermt Silke zich hierover, want die spuugt er ook niet in. Af en toe komt een kitten (vooral Sindar en Silme) een tijdje lekker op schoot liggen. Spelen doen ze vooral met hun tandjes en dat vind ik dan weer niet zo fijn, maar de kittens zijn in elk geval allemaal lekker speels en zo hoort het.

        

14 maart 2021
Vandaag bereiken de kittens de respectabele leeftijd van 5 weken. Ik heb het opgegeven om ze permanent in de bench houden, dus af en toe loopt het stel door de kamer, op schoot, probeert de krabpaal, hangt in de gordijntjes van de bench, kortom het feest is begonnen. Ik heb de kittens ook al gewogen. Allemaal boven de 600 gram. Sindar is zelfs al 686 en daarmee nog steeds de grootste (of zwaarste) van de vier. Deze zondag hebben ze mazzel: geen wormenkuurtje, dus hebben ze vanmorgen al een bakje pap leeggeslobberd. Ook een blikje Almo Nature voor kittens gaat er wel in. Ik moet de andere katten wel in de gaten houden. Ze zijn allemaal heel lief voor de kleintjes maar vooral Sjakie doet nogal wild en ik ben nog steeds niet vergeten dat Jessie (uit nestje 10) helemaal onder de kleine wondjes zat omdat Kari van 13 weken het zo leuk vond om met Jessie van 8 weken te spelen. Dikke pret hadden ze met elkaar, maar ik heb dat toen toch maar subtiel gestopt. Hier kunnen de kittens lekker met elkaar spelen en dat doen ze dan ook heel vaak. Nu worden hune eigenschappen ook duidelijker. Sindar houdt van knuffelen, Stapper is een ondeugend koekiemonster, Silme is het meest avontuurlijk en Silima houdt vooral van mijn sportschoenen. Zo zijn ze aan het spelen en een seconde later zijn ze allemaal in een diepe slaap op de plek waar ze op dat moment aan het spelen waren. Dit is zo aandoenlijk.

                 

11 maart 2021
Sindar was vanavond niet gegroeid, maar blijven steken op 612 gram. Ik maak me daar nu natuurlijk nog geen zorgen over, maar morgenochtend gelijk nog maar even wegen. Alle 4 de kittens hebben namelijk een heel bakje pap samen leeg geslobberd. Ik vind inmiddels ook hele kleine plasjes en minuscule keuteltjes in beide kattenbakaken. Zowel in het kleine kittenbakje als in de grote hoekbak van Silke. Dat gaat dus de goede kant op. Ook als ik een bakje Hill's a/d met kattenmelk neerzet dan duurt het niet lang of de kleintjes hebben het opgegeten. Als ik het deurtje van de bench openmaak om iets neer te zetten dan springen de 4 kittens als kikkers over het randje. Ik kan ze bijna niet meer in de bench houden. Binnenkort hoeft dat ook niet meer, want zodra ze zindelijk zijn in de bench, dan mogen ze in de kamer rondlopen. Dan leren ze meteen de andere ooms en tantes kennen. Sjakie is nu al bijna niet bij de bench weg te slaan, dus dat wordt vast een groot feest.

           

 

9 maart 2021
Nog sterker: Ze eten allemaal vlees. Yeahhhh! Ik heb vanmorgen een klein blikje Almo Nature Kip open gemaakt en ze vinden het heerlijk. Dit trouwens in tegenstelling tot de graanvrije Animondo die ik gisteravond geprobeerd heb. Dat wilde ze niet, maar gelukkig Silke wel.  Nu zal ik toch een kattenbakje moeten neerzetten, want Silke zal nu wel stoppen met het schoonpoetsen van alle vieze billetjes en moet ik aan de bak.

8 maart 2021
Ik heb vanmorgen Stapper erop betrapt dat hij zelf water ging drinken en Silima had wel zin in een paar brokjes.  Joepie. Kleine poesjes worden groot.

                 

7 maart 2021
De 2 driekleurtjes blijven bij elkaar. Ze gaan samen naar Son verhuizen . Zo leuk voor de meiden. Straks samen met 3 Perzen in Harlingen. De kittens die groeien nog steeds geweldig. Ik hoop zo dat het tot 13 weken zo blijft. De kittens zijn vanavond allemaal boven de 500 gram. Sindar is weer de grootste met 550 gram. Het rijstebloem papje wordt nog steeds met veel smaak opgeslobberd. Het wordt alleen wel steeds een vieze kliederpartij. Ik denk dat de kittenbrokjes die ik in de bench heb gezet binnenkort ook aftrek vinden bij de kleintjes. Nu is het nog alleen Silke die ze lekker vind (en Kari natuurlijk, want die vind alles lekker). Gisteren werd er ook een grote doos met nat kittenvoer door Zooplus gebracht. Ik geef de kittens bij voorkeur allemaal verschillende soorten voer, zodat de nieuwe verzorgers straks geen problemen krijgen als ze daar iets anders krijgen. Mijn enige voorwaarde is, dat ze het lekker vinden, dus ik heb nu zakjes en blikjes met kittenvoer van Animondo, Almo Natur, Royal Canin en IAM's. Whiskas, Mein Beste en Felix had ik al in huis. Ik moet vanaf gisteren de kittens in een afsluitbare transportkoffer stoppen om de kans te krijgen om even de bench uit te zuigen, want ik kan ze niet meer in de bench houden. Ze willen er xo graag uit, maar ik wil eerst dat ze zindelijk zijn in de bench voordat ik het deurtje open kan laten staan. Ik moet dan ook nog een oplossing vinden voor het voer van de kittens want Kari eet dat onmiddellijk op als ze de kans krijgt en Kari mag het absoluut niet hebben omdat dan haar haar bloedsuiker weer omhoog schiet. Misschien haal ik mijn kittenkrat wel weer te voorschijn. Dit is een grote plastic box met een gat erin waar alleen de kleintjes doorheen kunnen en Kari met haar dikke lijf absoluut niet. De andere katten (behalve Silke waarschijnlijk) kunnen daar ook niet door.

Vandaag wordt het een beroerde dag voor de kittens want ze krijgen hun eerste wormenkuurtje. Het stelt niet zoveel voor (allemaal een klein beetje wormenpasta in de bekkies) en dan is het leed weer geleden. Het is alleen  wel jammer voor ze dat dit nu elke 2 weken gaat gebeuren zolang ze hier wonen.

           

3 maart 2021
Ik ben elke ochtend tussen 6 uur en half 7 al in de woonkamer, omdat ik Kari twee keer per dag insuline moet geven. Vandaag heb ik van deze situatie gebruik gemaakt om de kittenkooi uit te zuigen en het kistje te vervangen door een grote mand. Immer konden de kittens er inmiddels wel uitklimmen, maar er niet meer terug. Silke was het er eerst niet mee eens. Eén van de kittens maakte meteen misbruik van de situatie door de hele bench te inspecteren en dat vond Silke duidelijk nog niet de bedoeling. Ik heb daarna een Fulco-papje gemaakt (Rijstebloem, koffiemelk en een beetje druivensuiker) en dit met de achterkant van een lepeltje in de kleine bekkies van de kittens gestopt. En wat denk je? Ze vonden het heerlijk. Waarschijnlijk moet ik nu ook een eigen kattenbakje voor de kittens in de bench zetten, maar dat zie ik straks wel. Om 13.00 kwam Son uit Harlingen kennismaken met de twee driekleurtjes. Gistermiddag werd het kennismaken van een andere belangstellende definitief geannuleerd i.v.m. ziekte van haar kinderen, dus er is in principe een kitten beschikbaar waar ik de volgende op de wachtlijst op heb geattendeerd. Als die geen belangstelling hebben, blijven de twee zusjes bij elkaar en verhuisd Silme ook naar Harlingen.

     

28 februari 2021
Vandaag zijn de kittens 3 weken oud. en het gaat tot nu toe fantastisch. Gistermiddag heeft Richard kennisgemaakt met Stapper en die heeft zijn definitieve gouden mandje gevonden. Dat snap ik ook wel, want het is een heel mooi katertje met een lief snoetje. Straks komen Rowena en Mark hun toekomstige huisgenoot bewonderen. Sindar is er ook helemaal klaar voor en ik ben benieuwd of ze net zo enthousiast zijn als ik.

                 

Rowena en Mark waren nog enthousiaster dan ik. De kleine Sindar gaat het heel goed krijgen. Ik ben er van overtuigd. Volgens mij wilden ze allevier de kittens meteen meenemen. Dat kan natuurlijk niet want ze zijn nog veel te klein. Rowena heeft in elk geval wel een paar hele mooie foto's gemaakt. Deze wil ik niemand onthouden.

    :  

26 februari 2021
Gelukkig zijn beide oogjes van Silme weer zo goed als normaal. Uit ervaring weet ik dat het altijd weer over gaat en dat het niet zoveel voorstelt, maar dit is toch veel fijner. Morgenmiddag kom Richard kennismaken met katertje Stapper. Ik ben benieuwd wat hij ervan vind. Ik vind het natuurlijk het leukste katertje uit hete nest.
De kittens beginnen een beetje aandacht voor mij en voor elkaar te krijgen en passen bijna niet meer in het kistje. Zodra het eentje lukt om eruit te klimmen, dan ga ik de bench verbouwen. Dan vervang ik het kistje voor een mandje en leg ik wat speelgoed neer. Een kattenbakje voor de kittens zet ik er pas in als ze zelf gaan eten. Silke zal dan stoppen met het schoonlikken van de billetjes van de kittens en dan leren ze heel snel om de kattenbak te gebruiken. In elk geval vind ik deze leeftijd en de komende weken het allerleukst.

              

23 februari 2021
Jasses, vanmorgen zat het andere oogje ook dicht. Ik heb het natuurlijk open geweekt en er een druppeltje van de nieuwe zalf in laten vallen. Ook in het andere oogje trouwens. Dit ga ik winnen. In de loop van de dag heb ik nog een paar keer gedruppeld met de vitamine A en vanavond waren beide oogjes weer open. Kijk maar een of je het op de foto nog kan zien. Verder is er niet zoveel nieuws, behalve dat zondag Mark en Rowena komen kennismaken met Sindar. Vandaag was trouwens Sindar niet meer de zwaarste. Silima heft het gewonnen met 2 gram verschil. Silke is op de derde foto aan het vechten met een bontje in de vorm van een slappe muis. Ik heb hem vorige week bijgevuld met kattenkruid en hij is weer helemaal de moeite waard.

                          

22 februari 2021
Ondanks dat haar oogje nog steeds min of meer open is, vertrouwde ik het toch niet helemaal. Ik heb dus een afspraak bij de dierenarts gemaakt voor de kleine Silme. Ik heb een warmhoudkussentje op standje 3 in een kitten transportmandje gedaan, dus ze had het lekker warm onderweg. Ondanks dat piepte ze de hele weg naar de dierenarts. Judith, de dierenarts zag gelijk dat het oogje nog een beetje te rood was, dus gewapend met een ander soort zalfje (Isathal) ging ik weer naar huis.  Natuurlijk ook heel wat euro's armer, maar daar ben ik inmiddels wel aan gewend.
Ik zag meteen verschil. Silme keek meteen veel helderder uit haar oogjes. Ondertussen gaat het met allemaal eigenlijk heel goed. Sindar is nog steeds de zwaarste met 372 gram. En dat notabene nadat ze gisteren pas 2 weken oud zijn geworden. Wat een kanjers.

     

21 februari 2021
Vandaag vieren Silke en ik dat de kittens 2 weken oud zijn. Geen gebak maar een lekker blikje Hills AD met een kuipje kattenmelk, omdat dat zo lekker is. Het oogje van Silme gaat weer de goede kant op (kijk maar op de 2de foto) en over de andere drie hoeft niemand zich zorgen te maken. Die gaan als een speer. Ik heb vandaag het kistje voorzien van een lekker kussentje. Ze komen nu wel wat dichter bij de rand, dus als ze eruit klimmen dan haal ik dat er weer uit. Daar zijn ze nog een beetje te klein voor. Op 27 februari komt Richard kennis smaken met Stapper, het rode katertje en een paar dagen later komt Priscilla kijken voor één van de schildpadpoesjes. Rowena en Son komen ook nog kennis maken, maar daar heb ik nog geen concrete afspraak mee gemaakt. Dat komt vast één van de komende dagen.
Hier alvast wat foto's van vandaag.

              

20 februari 2021
Vanmorgen was ik om 4 uur in de morgen al wakker en ben even gaan kijken bij het plakoogje van Silme. Gelukkig zat haar oogje niet dicht. Het was wel wat kleiner dan haar andere oogjes, maar de zalf had dus zijn werk gedaan. Ik ben weer een paar uurtjes gaan slapen tot de wekker van half 7, want dan is het tijd om Kari een spuitje met insuline te geven.

Het gaat weer voorspoedig met Silme. Ze weegt weer zo goed als evenveel als haar zusje, maar ik had ook niet anders verwacht. Ik krijg allemaal lieve reacties op het onverwachte overlijden van Ollie. Ik ben er ook wel vreselijk van geschrokken. Vandaag kreeg ik ook al een brief van het crematorium in Nijmegen, dat Ollie gisteren netjes is gecremeerd. Wat een toestand weer.
Gisteren heb ik de kittenkooi helemaal uitgezogen en het kistje vervangen door een mandje. Dat laatste was niet zo'n goed idee. Binnen no-time lagen de kittens overal in de bench en was Silke helemaal in paniek. I heb het kistje dus maar weer teruggezet.
Nu gaat het met de kittens en Silke weer hartstikke goed. Ik heb weer een schema met de gewichten opgenomen. Silme is nog wel de lichtste met 332 gram en Sindar de zwaarste, Die weegt maar liefst 348 gram. Het is een heerlijk stel.

 

    

19 februari 2021
Ik was vanmorgen om 9 uur al bij de dierenarts om een tubetje oogzalf te halen. De kleine Silme had een plakoogje. Ik heb het losgeweekt, schoongemaakt en er een druppeltje Ophtosan in laten vallen. Ik weet uit ervaring dat het meestal na een paar dagen weer over is. Ik las op internet dat zo'n ontsteking al in de baarmoeder kan beginnen. Ik heb het in elk geval al heel vaak meegemaakt en maak me dus voorlopig ook ook geen zorgen. Het irriteert haar natuurlijk wel, want Silme was vandaag voor het eerst iets minder gegroeid dan haar broertje en zusjes. Enfin, dat haalt ze wel weer in.

18 februari 2021
Het was gisteren een diep zwarte dag. De laatste paar dagen was Ollie (vader van de kittens) een beetje ziek. Ollie had hetzelfde gerochel afgelopen zomer ook al gehad en toen kon de dierenarts niets raars vinden. Met een flesje Metacam was het rochelen dan ook snel weer verdwenen. Deze week gaf ik hem dus ook elke dag een pipetje, maar nu hielp het niet. Sterker nog, gisterenmiddag lag Ollie levenloos in de kattenkamer. Wat was dat een vreselijke nare toestand en ik ben nog steeds helemaal van slag. Ik heb wel meteen een afspraak gemaakt met een dierencrematorium en ik heb Ollie gistermiddag naar Nijmegen gebracht. De kittens hebben hier gelukkig allemaal geen weet van en groeien lekker door Nog een paar grammetjes en dan zijn ze boven de 300 gram. Silke zorgt dus heel goed voor het 4-tal. De assistente van de dierenarts had ook nog wat alternatieven gevonden voor de Convalescence en die heb ik opgehaald. Bijna 30 euro armer ging ik met 2 flesjes vloeibare lekkernijen naar huis, maar Silke trok haar neus er voor op. Toch maar Mother & BABYCAT extra bestellen, want Virbac is dus niet lekker genoeg.

                 

16 februari 2021
Vandaag heb ik contact gehad met alle potentiële nieuwe blikopeners van de kittens. Natuurlijk stond het al snel vast dat Sindar naar collega Rowena gaat, maar nu heb ik ook de lange lijst met aanvragen behandeld en contacten gelegd.
Natuurlijk duurt het nog een paar weken voordat het allemaal definitief wordt en duurt het tot begin mei voorfat de kittens gaan verhuizen, maar toch  . . .
De kittens groeien ondertussen lekker door.

        

15 februari 2021
We zijn weer over gegaan tot de orde van de dag; Werken. Dat geeft de kittens mooi de gelegenheid om te groeien. Ze wegen nu allemaal ergens tussen de 260 en 270 gram. Ik ben dik tevreden.

        

14 februari 2021
Vandaag op Valentijnsdag zijn de kitten een week oud en hebben alle vier hun navelstrengetje verloren en hun oogjes open. Ze zijn alle vier ook weer zo'n 15 gram gegroeid. Het gaat natuurlijk niet om de gewichten, maar door de kittens te wegen, bewaak ik of ze genoeg kunnen drinken bij Silke. Nou dat zit wel snor. Ze wegen tussen de 240 en 250 gram en deze gewichten zijn in deze 1ste week dus ruim verdubbeld. Ik heb  ook weer wat nieuwe foto's gemaakt. Als ze straks met elkaar gaan spelen, dan worden de de foto's pas echt leuk.